These were poems made by one of my dearest friends, Carlo a.k.a. Eugene/Yusuke Urameshi (read: guardian devil) hehehe... It's hard to explain when exactly did I meet this guy or how old he is. We've been together since 2nd year high school. He's just too mysterious. Anyways, I'm glad I met him, even happier to be his friend. I was browsing my poem collection when I saw this monumental artifact.. Lolx... (read: hieroglyphical form of writing). Nyahahaha! Nevertheless, I miss this wacko. I hope he's happy wherever he is. Shine, my comet! Hehe.

*~*~*Ngumiti Kaya Siya?*~*~*

Ngumiti kaya siya?
'Pag ako'y nakita?
Mga ningning ng mata,
Nais kong marinig ang tawa...

Panahon ang hinintay,
Para makuha kanyang kamay...
'Di lang niya alam ang totoo...
Na siya pala ang iniibig ko.

'Kala niya iba,
'Di niya alam na siya...

Kailan, ang tanong,
Na malaman niya ang totoo...
Na sya ang laging bulong,
Nang puso kong ito...

~>lovely right? awww.... here's another one.

*~*~*Wagas*~*~*

Sa tuwina
Mukha mo'y aking naaalala
Bakit ba ganito?
Pakiramdam ko mahal din niya ko.
Mahal ko siya,
Tiyak na 'di siya maniniwala.
Manhid na ba ang puso,
Na 'di makadarama kahit tibok?
Ngunit nandito pa rin
Tanging gusto na ikaw'y mapasakin
Hanggang sulyap na lang ba?
Paano 'pag ikaw'y nawala?
'Di ko alam aking magagawa.

Pag-ibig ko,
Tanging alay ko sa iyo.
Kahit na tumanda na lahat ng bagay,
Ikaw sa puso ko'y nakalagay.
Di mo man seryosohin,
Puso ko man ay pisain,
Tanging aking sasabihin,
Kasalanan ko bang ikaw ay mahalin?

Ito'y walang wakas.
Pag-ibig ko sa iyo'y wagas!

~>romantic. so romantic... ^_^ the next one pertains to me and my high school buddies.

*~*~*Usual Day ng mga Babae*~*~*
Kim: Ana Marie blah blah blah...
Ana: Baliw! (sabay hataw sa ulo ni Kim)
Kim: Arayyy! (gaganti)
Ted: (makikisabak sa gulo)
Armie: (madadamay at mahahataw)
Kim,Ana,Ted: (sweatdrops)
Armie: ... ... ...
Kim: Si Ana Marie nagsimula. (turo kay Ana sabay belat)
Ana: Hindi ako! Ikaw nauna eh!
Ted: Kayong dalawa!!!
Armie: Hmm... feeling ko si... (titigil at makikiramdam sabay tingin sa paligid)
Carlo: Hep,hep,hep, 'di naman siguro ako sinisisi niyo no?
Kim,Ana,Ted,Armie: Hmmm... (may hawak na pentel pen)
Carlo: Waaaaah!

Ending: Ginawang canvas ang gwapo kong mukha (T_T)

~>heehee... I remember how we torture him.. lolx. Hey Eugene, someone's still waiting for you. So wherever you are right now, hurry and come home. It's been more than 3 years! You promised my friend, remember? Hehe. She might find the comfort of hearing "it" from someone else and I can't do anything for you. I was really hoping you end up together. You deserve to be happy, so is she... So get that mission done and fulfill that promise.